ညေနခင္းအရိပ္ေတြ
တစ စရွည္ထြက္လာသလို
ငါ့အာရံုမွာလဲ
မမွတ္မိႏိုင္တဲ့ အတိတ္ေတြက
တရိပ္ရိပ္က်ယ္ၿပန္ ့
ၿပီးေတာ့ တိတ္ဆိတ္စိမ္းကားလြန္းၿပန္ေသးရဲ့
အခ်စ္လဲေမ ့
အမုန္းလဲေမ
ၿပံဳးတတ္ဘို ့လဲေမ ့
ငါ့ကိုယ္ငါပါ ေမ ့လိုက္ႏိုင္တာ
သိပ္ေကာင္းတယ္
နင္နဲ ့အခ်စ္ဇာတ္လမ္းက ၿပဇာတ္တစ္ခုလိို
ငါပါဝင္ခြင့္မရွိခဲ့တဲ့ တခန္းရပ္မွန္း
ေမွးမွိန္တဲ့အာရံုမွာေတာင္
တလတ္ဆတ္ မွတ္မိလိုက္ေသးတယ္
နင့္အရယ္ႏႈတ္ခမ္း
နင့္မ်က္ရည္
နင့္ဓါးသြားစကားလံုး
ငါအလြတ္မရတတ္ေတာ့တဲ့ နင့္ပံုရိပ္ေတြ........
အိပ္မက္က ငါရုန္းထြက္ခဲ့ၿပီ။
ဘဝဟာ
မခ်ိဳၿမ မခါးသက္
အခ်ိန္တန္ရင္ေမ့တတ္တဲ့ သဘာဝနဲ ့
နင္လဲ ေပ်ာ္ေအာင္ေနပါ။
No comments:
Post a Comment