ထြက္ခြါဘို ့ခ်ိန္တန္ၿပီ
ၿပင္ဘို ့ဆင္စို ့ရဲ့
အတုအေယာင္ တရားက
ရုတ္တရက္ ကိုယ္ထင္ၿပ ရိုက္ခ်လိုက္ခ်က္က
တိတ္တဆိတ္ၿပိဳလဲ
အနက္ရွိဳင္းဆံုး နာၾကင္တယ္။
လူသူမသိ
အခန္းေထာင့္ထဲ တိတ္တိတ္ၾကိတ္ငို
ဆြံ ့အ....
က်ိဳးေၾကာင္းဆက္စပ္ရင္းလဲ
မပီမသ ၿပံဳးမိေသးခဲ့
သံသရာဆိုတာ ဝကၤပါလို....
အမွားထဲမွာ ေနသမွ်ေတာ့
အမွန္မၿမင္ႏိုင္တဲ့ေနာက္
ဒီအမွားေတြၿပန္ဆည္ဘို ့လဲ
အခ်ိန္ဆိုတဲ့ ခဲဖ်က္ကေလးလိုမယ္..
အဲဒီေနာက္မွာ
ခ်စ္ၿခင္း မုန္းၿခင္း ကင္း
ဒီတိတ္ဆိတ္မႈဟာ ဘယ္ေလာက္မ်ား လွပလိုက္ေလမလဲ...
ေပါ့ပါးေမ်ာလြင့္သြားေအာင္ကို လွပမွာေသခ်ာတယ္...
ထြက္ခြါခ်ိန္နီးၿပီ..
ၿပင္ဆင္စို ့ရဲ့...
No comments:
Post a Comment